Van Nooten and Gary B. Upanisad Aitareya-Upanisad [RV], with comm. Mandukya-Upanisad with Gaudapada's Karikas and comm. Jaya S. Ramayana Valmiki trad. Adriaensen, H.
Bakker and H. Religious Literature. Currently comprising the following texts of this section: Bhatta Narayana: Stavacintamani; Cakrapaninatha: Bhavopaharastotra; Devikalottara-Agama; Goraksanatha: Goraksasataka 2 versions ; Jnanasambhu: Sivapujastava; Kubjikamatatantra; Mrgendragama; Saundaryalahari attrib. Caryapada, with Narayanakantha's Vrtti, and 4.
Sathyanarayanan, S. Buddhist Abhayakaragupta: Nispannayogavali , chap. Gunaprabha Vinayavastu [Vinayavastvagama]; see: 1. Pravrajyavastu 2. Posadhavastu 3. Pravaranavastu 4. Varsavastu 5. Carmavastu 6. Bhaisajyavastu 7. Civaravastu 8. Kathinavastu 9. Kosambakavastu Karmavastu Pandulohitakavastu Pudgalavastu Parivasikavastu Posadhasthapanavastu Sayanasanavastu Adhikaranavastu Sanghabhedavastu See also Vinayasutra s.
Subhasita Bhartrhari: Satakatraya [1. Nitisataka, 2. Srngarasataka, 3. Vairagyasataka] input by Jan K. Mari Minamino See also Ksirasvamin: Ksiratarangini, ed.
Vacaspatimisra: Bhamati Badarayana: Brahmasutra, separate commentaries without mula text : Madhva Anandatirtha : Anuvyakhyana Vacaspatimisra: Bhamati [subcomm.
Samkhya Bhavaganesa [or Ganesadiksita]: Tattvayatharthyadipana [a comm. Dvivedin ed. Yoga Gheranda-Samhita input by Peter Thomi, ed. Shima, collated by T. Davis, Jr. Ayurveda, alchemy etc. Malik Bennabi. Mohd Mokhtar Shafie. Sejarah keagungan kerajaan Islam. Kuala Lumpur, Malaysia: Nurin Enterprise. Mohd Yusuf Ahmad. Falsafah dan sejarah pendidikan Islam Ed.
Kuala Lumpur: Universiti Malaya. Muhammad Abdul Jabbar Beg. The image of Islamic civilization. Bangi, Malaysia: Universiti Kebangsaan Malaysia.
Mustafa Ibrahim et al. Mustapha Kamal Ahmad Kassim. Peranan tamadun Islam di Institut Pendidikan Guru dalam pembangunan modal insan. Jurnal Pendidikan Sains Sosial dan Kemanusiaan. Osman Bakar. Kuala Lumpur, Malaysia: Universiti Malaya. Pemikiran dalam pendidikan ke arah memperkasakan pendidikan menurut acuan Malaysia. Roziah Sidik. Tamadun Islam dan pengusaaan ilmu dlm jurnal usuluddin. Seyyed Hossein Nasr. Spiritualitas dan seni Islam. Shuhairimi et al. Melestari pembangunan manusia ke arah penjanaan modal insan: Satu tinjauan umum menurut perspektif al-Quran dalam Mohd Roslan Mohd Nor dan Ahmad.
Syahrul Reza. Konsep pendidikan Islam menurut pemikiran Ibn Khaldun: Suatu kajian terhadap elemen-elemen kemasyarakatan Islam. Tesis Sarjana. Syed Muhammad Naquib al-Attas. Preliminary statement on a general theory of the lslamization of the Malay: Indonesian Archipelago.
The concept of education in Islam. Aims and objectives of Islamic education. Tujuan dan objektif pendidikan Islam. Wan Mohd Nor Wan Daud. Penjelasan budaya ilmu Ed.
Iklim kehidupan intelektual di Andalusia: Satu cerminan islamisasi dua-dimensi. Yaacob Yusoff Awang. Keperluan kependidikan Islam dalam pengajian ketamadunan. Yusuf al-Qaradawi. Fatawa Muasirah — Fatwa masa kini Terj. Kuala Lumpur, Malaysia: Pustaka Salam.
Matlamat dan fungsi penubuhan institusi pengajian Islam. Suzalie Mohamad. Memahami isu-isu pendidikan Islam di Malaysia. Zakaria Stapa. Zaki Berahim.
Pembangunan modal insan dan tamadun dari perspektif Islam. Mengenal pasti sumbangan tamadun Islam dalam pelbagai bidang; 2. Menyenaraikan kegunaan ilmu astronomi terhadap umat Islam; 3.
Membezakan sumbangan tamadun Islam dalam bidang pertanian dan botani. Antara ciri- ciri keagungan yang telah dicapai oleh umat Islam pada zaman kegemilangan mereka dilihat melalui penciptaan mereka dalam pelbagai bidang yang seterusnya memberi sumbangan terhadap kesejahteraan hidup insan sejagat baik manfaatnya untuk dunia Timur Islam mahu pun dunia Barat Kristian.
Antaranya ialah al-Khawarizmi, al-Kindi, al-Farabi dan al-Biruni. Mereka ini berserta ramai lagi tokoh ilmu yang lain telah meninggalkan kesan yang besar dalam kemajuan manusia sejagat. Keagungan sesebuah negara atau bangsa banyak bergantung pada pencapaiannya dalam pelbagai bidang.
Pencapaian ini akhirnya menjadi sumbangan tamadun manusia kepada peradaban dunia yang kekal mempengaruhi perjalanan masyarakat dunia sejak zaman dahulu hingga kini. Tamadun Islam banyak memberi sumbangan kepada tamadun dunia seperti Eropah, Mesir, Mesopotamia Babylon , Yunani, Rom, Parsi, China, India, Afrika dan lain-lain negara di dunia ini, berbanding tamadun lain yang pernah dibina dan dicatat dalam sejarah dunia.
Dalam topik ini, kita akan membincangkan sumbangan pelbagai bidang dalam tamadun Islam kepada tamadun dunia seperti dalam Rajah 3. Sumbangan dalam setiap bidang akan dibincangkan lebih lanjut dalam subtopik yang seterusnya. Rajah 3. Penyatuan masyarakat yang selama ini tidak pernah wujud dalam kehidupan bangsa Arab telah menjadi kenyataan dengan kedatangan Rasulullah SAW.
Kehidupan mereka menjadi lebih aman dan tenteram. Contohnya, Rasulullah SAW berusaha mempersaudarakan golongan Ansar dengan Muhajirin sehingga masing-masing sanggup berkorban apa sahaja untuk kepentingan bersama.
Taraf wanita juga dimartabatkan apabila mereka dibolehkan menerima harta pusaka kerana sebelum ini mereka tidak punya apa- apa hak. Selain itu, Rasulullah SAW juga telah memberi fungsi penting kepada institusi masjid, iaitu sebagai pusat ibadat khusus sekaligus menjadikan masjid sebagai sebuah markas, madrasah dan juga parlimen. Rasulullah SAW telah menyusun segala aktiviti harian yang berbentuk sebaran maklumat dan arahan melalui institusi masjid.
Ia juga berperanan sebagai tempat menerima tetamu, tempat musafir bermalam dan menyelesaikan masalah ketenteraan serta kehakiman. Teknik tanaman seperti sekoi, padi, tembikai, aprikot dan limau juga telah dipelajari daripada orang Islam. Tokoh Islam yang dicontohi dalam bidang ekonomi ini ialah Ibn Baytar dan al-Ghafiqi. Pada ketika itu, golongan Yahudi ialah kapitalis yang menguasai ekonomi Madinah.
Mereka mengaut keuntungan tanpa perhitungan moral. Oleh sebab itu, Rasulullah SAW telah memberi galakan kepada orang Islam untuk menceburkan diri dalam bidang perniagaan bagi memecah monopoli yang selama ini dikuasai oleh orang Yahudi. Bincangkan bersama rakan dan bentangkan. Tokoh Islam yang terkenal dalam bidang perubatan ialah al-Razi dan al-Asrar.
Al-Razi telah menghasilkan buku berjudul Al-Hawi. Buku ini telah dijadikan sebagai rujukan di Eropah dalam bidang kimia. Dalam bidang perubatan, Islam telah memperkenalkan kaedah perubatan melalui eksperimen, amali dan pemerhatian.
Ibn Hazm telah menyatukan dua jenis perubatan ini melalui rawatan jiwa dan perubatan fizikal melalui kauteri, surgeri serta penyediaan ubat-ubatan.
Etika kedoktoran juga mula diperkenalkan melalui kelayakan, kebersihan badan, kebersihan pakaian dengan warna putih. Hospital juga mula dibuka 24 jam dan mempunyai bahagian yang berlainan menurut jenis penyakit. Ibnu Juljul M telah mengelaskan ubat-ubatan menurut spesifikasi farmakologi. Ibn Abd Al-Rahman Ibn Shuhayd terkenal dengan cara mengubati penyakit dan pakar mengenai dadah dalam perubatan.
Abu al-Qasim al-Zahrawi M Abd Casis pakar surgeri telah menulis Al-Tasrif yang merupakan ensiklopedia perubatan yang sangat lengkap. Beliau telah melakukan banyak eksperimen dan perawatan mengenai tumor melalui panduan perubatan melalui kitab Al-Iqtisad fi Islah. Ibn Rusyd Averoses juga sangat masyhur di Barat menulis Kulliyat fi al-Tibb telah diterjemahkan ke bahasa Latin memberikan penerangan yang lengkap mengenai anatomi fisiologi penyakit, simptom serta rawatannya, ubat-ubatan, makanan dan pemeliharaan kesihatan.
Sila buat penambahan tokoh lain yang anda ketahui. Kemudian, bincangkan. Pada zaman pemerintahan Islam, ramai penuntut berbangsa Eropah yang datang belajar ke Andalus.
Kebanyakan mereka telah menjadi pakar dalam bidang tersebut. Antaranya ialah Adelard dan Morley dari Britain. Adelard telah berguru dengan orang Islam dan beliau telah menterjemahkan karya al-Khawarizmi tentang teori geometri dalam matematik dan statistik. Beliau telah menggunakan nombor Arab dalam terjemahannya. Leonardo Fibonacci of Pisa iaitu tokoh Matematik Eropah pula telah mempelajari ilmu matematik di Andalus. Begitu juga George Purbach, pakar matematik dari Vienna pada abad ke banyak berpandukan kajian yang dilakukan oleh ahli matematik Islam seperti Ibn al-Zarqiyali.
Beliau mahir dalam matematik rajah segi tiga. Karya al-Battani juga telah diterjemahkan ke dalam bahasa Latin oleh Alfonso X. Romond, ahli astronomi Eropah yang telah menulis karya astronominya berdasarkan karya Ibn al-Zarqiyali.
Ibn al-Zarqiyali mahir dalam menentukan gerhana matahari. Beliau telah mencipta kompas untuk menentukan jarak antara bulan dan bumi dan antara bintang dengan matahari lihat Rajah 3. Selain itu, dalam bahasa Eropah terdapat beberapa istilah astronomi yang dipinjam daripada bahasa Arab. Antaranya ialah alsumut dan nadir nazir. Dengan terciptanya kompas itu, pelayaran di laut dan juga kegiatan perdagangan semakin berkembang dengan lebih pesat. Muhammad bin Musa pula telah mencipta astrolab iaitu jam matahari.
Beliau juga telah mencipta sebuah alat yang dapat mengukur bulatan dunia. Pada abad ke, Abu Solet telah mencipta alat yang dapat menimbulkan semula kapal yang sudah tenggelam. Sultan Malik Syah telah membina balai cerap observatory untuk kegunaan ahli astronomi mengadakan persidangan. Di balai cerap inilah Kalendar Parsi diperbaharui Mahayudin, Bangsa Yunani dikatakan perintis dalam bidang seni muzik.
Namun setelah kedatangan Islam, orang Islam telah memajukannya. Perkembangan seni muzik berlaku pesat pada zaman pemerintahan Kerajaan Abbasiyah yang kebolehan menyanyi dan bermain alat muzik dijadikan prasyarat untuk diterima bekerja Mohd Mokhtar, Kesannya, lahirlah ramai tokoh terkemuka yang arif dalam bidang muzik seperti al-Farabi dan al-Kindi. Pada abad ke, didapati karya penting yang dihasilkan oleh orang Islam tentang muzik telah diterjemahkan ke bahasa Latin.
Terjemahan ini giat dilakukan di Toledo. Al-Farabi M merupakan seorang pemuzik yang handal dan lagu hasil karya beliau meninggalkan kesan secara langsung kepada pendengarnya. Selain mempunyai kemampuan bermain alat muzik, beliau juga berjaya mencipta sejenis alat muzik yang dikenali sebagai gambus Umar, lihat Rajah 3. Mahayudin pula menyatakan bahawa al-Farabi ialah pencipta dan pengembang seni muzik daripada alat rabah dan qanun.
Buku ini menjadi rujukan penting di Eropah. Selain itu, beliau juga memberi sumbangan yang besar dalam penciptaan not muzik. Al-Kindi M merupakan seorang yang pakar dalam bidang muzik dan banyak menghasilkan buku mengenai teori muzik.
Banyak karyanya telah diterjemahkan ke dalam bahasa Inggeris. Al-Kindi juga telah berjaya menemui pelbagai not muzik yang mana apabila digabung akan menghasilkan harmoni. Menurut beliau, nada suara yang terlalu rendah dan terlalu tinggi adalah tidak seimbang dan tidak menyenangkan.
Al-Kindi juga berpendapat bahawa muzik termasuk dalam disiplin ilmu sains di samping turut berhubung rapat dengan matematik dan memberi kesan terhadap kesihatan Mahmood Zuhdi, Muhyiddin Ibn Arabi merupakan ahli muzik Islam yang terkenal.
Karyanya banyak berkisar tentang alat muzik. Didalam bukunya beliau menerangkan bahawa Islam mencadangkan agar seni muzik dipertingkatkan Mahayudin, Malahan, beliau turut menghasilkan beberapa karya muzik menerusi Syarifiya dan Modus Muzik.
Selain itu, al-Isfahani telah menulis al-Aghani dan telah diterjemahkan ke dalam bahasa Inggeris dengan nama The Grand Book of Songs yang mengandungi 21 jilid Mahayudin, Hasil karya beliau ini telah dijadikan sebagai buku teks rujukan bagi pelajar universiti di Sepanyol Mahayudin, Berdasarkan fakta tadi, dapat disimpulkan bahawa orang Islam bukannya mencedok ilmu muzik daripada masyarakat Yunani tetapi telah terbukti mereka begitu kreatif dalam penghasilan karya muzik yang tersendiri.
Menurut Ab Alim dan Syed Idrus , seni bina bermaksud satu bidang seni untuk mendirikan bangunan, reka bentuk dan reka letak yang dibina oleh manusia untuk digunakan oleh manusia. Mahayudin pula berpendapat bahawa seni bina merupakan satu daripada ciri-ciri ketamadunan yang penting kerana ia merupakan lambang atau mercu tanda kegemilangan sesuatu bangsa atau negara, contohnya, kita dapat lihat pada Rajah 3.
Pada zaman Kerajaan Bani Umaiyah dan Bani Abbasiyah, khalifah yang memerintah telah banyak memberi sumbangan penting dalam pencapaian seni bina Islam. Beliau juga telah menyempurnakan pembinaan batu di Baitul Maqdis iaitu Qubbah al-Sakhrah Mahayudin, Khalifah Abdul Rahman II membuat projek membina menara lampu di beberapa buah pelabuhan untuk memudahkan kapal perdagangan berlabuh di pantai Andalus Mahayudin, Reka bentuk istana ini sangat indah dan kedudukannya yang strategik telah menyebabkan beliau menamakannya Qasr al-Khuldi yang bermaksud istana abadi.
Pelbagai aktiviti penulisan karya ilmiah dan juga aktiviti penterjemahan buku ke dalam bahasa Arab dijalankan di kutub khanah ini. Beliau juga telah memperkembangkan bidang astronomi dengan membina pusat astronomi di Syamsiyah, berhampiran Kota Baghdad untuk mengawasi pergerakan bintang Mahayudin, Kesan daripada penubuhan ini ahli geografi Islam telah berjaya membuktikan bahawa bumi ini bulat yang mengandungi darjah.
Bandar baru dibina seperti Kufah, Basrah, Qayrawan dan Baghdad. Setiap bandar dibina masjid, istana, perumahan, pasar dan tembok. Monumen daripada seni bina Islam diakui keindahan seni binanya baik di luar mahupun hiasan dalamannya.
Keindahannya terletak pada kehalusan geometrinya. Bincangkan berserta bukti yang sesuai. Ibn Muqlah M merupakan antara ahli kaligrafi yang masyhur pada zaman pemerintahan Bani Abbasiyah. Ibn Muqlah dianggap sebagai pencipta tulisan khat naskhi yang menggantikan tempat khat kufi dalam keseragaman kaligrafi Islam Kamil al-Baba, Beliau telah memperkenalkan khat al-Mansub proportional script dalam sejarah kaligrafi Islam.
Di dalam khat ini, beliau telah menetapkan satu sistem ukuran dalam menulis sesuatu huruf. Misalnya huruf alif ditulis berpandukan titik-titik tiga, lima atau tujuh titik Kamil al-Baba, Ibn Bawwab yang merupakan ahli kaligrafi pada zaman Bani Abbasiyah dianggap sebagai pencipta kepada khat rayhani dan muhaqqaq.
Terdapat sebanyak 64 buah al-Quran ditulis oleh Ibn Bawwab yang salah satunya ditulis dengan khat rayhani Kamil al-Baba, Tulisannya dikatakan lebih cantik daripada Ibn Muqlah dan Ibn Bawwab. Beliau pernah digelar sebagai Qiblat al-Kuttab yang bermaksud kiblat para penulis khat Kamil al-Baba, Beliau juga dikatakan pengasas kepada Sittah, enam jenis tulisan yang terkenal ketika itu Ghazali Darusalam, Bentangkan di dalam kelas.
Al-Quran merupakan sebesar-besar mukjizat bagi umat Islam. Menurut Mustafa Haji Daud al-Quran ialah sumber kesusasteraan Islam yang dapat dilihat dari dua aspek iaitu keindahan bahasa dan dari segi isi. Terdapat ramai tokoh ilmuwan Islam yang memberi sumbangan yang besar dalam seni sastera Islam. Antara intelektual Islam yang terkenal dalam seni sastera ialah Firdawsi amat terkenal melalui hasil karyanya yang berjudul Hikayat Malam.
Ceritanya telah banyak memberi kesan kepada masyarakat Islam dan tidak ketinggalan juga orang Barat sehinggakan ia telah diterjemahkan ke dalam beratus-ratus bahasa. Beliau juga menghasilkan karya bertajuk Shah Nameh yang turut diterjemahkan ke dalam bahasa Inggeris dengan judul Epic Kings Ghazali Darusalam, Ibn Tufayl dengan karyanya Hayy Ibn Yaqzan mengungkapkan bahawa manusia boleh mengenal Tuhan tanpa wahyu dan guru telah mempengaruhi pemikiran orang Eropah.
Karya ini telah diterjemahkan ke bahasa Latin oleh Roger Bacon dan diterbitkan bersama- sama teks Arab di Oxford pada tahun Orang Eropah bukan setakat menterjemah malahan mereka juga menghayatinya melalui penciptaan kisah berdasarkan idea yang dikemukakan dalam buku tersebut.
Antara kisah tersebut ialah Crusoe yang dihasilkan pada abad ke Hasan, Omar Khayyam juga terkenal sebagai failasuf dan penyair yang hebat di zamannya. Malah, beliau pernah menjadi terkenal dalam kalangan dunia Barat sejak tahun apabila Edward Fitzgerald menerbitkan terjemahan bahasa Inggeris bagi bukunya, Rubayyat.
Abu al-Sult Ibn Abdul Aziz M banyak menggubah syair puji-pujian kepada raja untuk mencari rezeki. Selain antologi syair, beliau juga menghasilkan karya sastera iaitu al-Mulah al-Asriyah, Hadiqah al-Adab dan al-Risalah al-Misriyyah Mahmood Zuhdi, Ibn Bajjah merupakan sasterawan yang unggul, ahli bahasa dan hafiz al-Quran.
Menurut catatan Ibnu Hisyam, Sahifah al-Madinah atau Piagam Madinah ialah perlembagaan negara yang pertama ditulis di dunia yang telah diasaskan selepas terbinanya Masjid Nabawi.
Termeterainya perjanjian ini bermakna Rasulullah SAW telah berjaya mengasas dan memantapkan kedudukan politik umat Islam di Madinah. Dalam masa yang sama Baginda telah berjaya mewujudkan satu masyarakat baru dikenali sebagai Ummah.
Ini juga telah mengubah prinsip suku bangsa yang selama ini melahirkan ketegangan kaum yang berpanjangan. Sebarang aktiviti yang tidak sihat, kebangkitan Yahudi dan kaum munafik di Madinah juga dapat dibendung dengan baik. Sebarang pihak yang melanggar perjanjian akan dihukum. Bidang ilmu geografi sangat penting dalam mengetahui tentang dunia daripada segi bentuk, kedudukan tempat, garis bujur dan garis lintang lihat Rajah 3.
Terdapat tiga pembahagian ilmu Geografi, iaitu: a Geografi deskriptif membicarakan hal ketenteraan serta pemerintahan, topografi, cuaca dan sumber asli. Contohnya, kitab Ilm Ajaib al-Buldan yang merupakan ensiklopedia, kamus geografi dan cerita pengembaraan; b Geografi matematik pula menjelaskan bentuk bumi, garisan bujur dan garisan lintang, dan peta negara dunia; c Geografi teoretikal dan amalinya pula dikenali melalui tokoh seperti al-Khawarizmi M yang mengarang kitab Surat al-Ard yang di dalamnya mengandungi peta dunia, Ibn Kurdadhbih M melalui kitab Al-Masalik wa al-Mamalik menjelaskan kedudukan bumi dan benua.
Ibrahim al-Farazi merupakan ahli geografi Islam yang telah membuat banyak kajian. Beliau telah berjaya mencipta astrolab yang digunakan oleh ahli pelayaran sehingga kini Mahayudin, Al-Qaysariayahd, Andalus ialah sebuah bangunan yang menempatkan urusan perdagangan yang menjual pelbagai barang seperti tekstil, logam emas, perak, besi, tembaga, kuprum , Bab al-Attarin tempat menjual rempah ratus di Cordoba, Sug al-Itr plaza tekstil.
Kilang pengisar tepung telah wujud sejak kurun ke-8 M di Andalus yang digerakkan dengan menggunakan jentera air melalui tenaga angin dan haiwan. Kilang memerah minyak zaitun juga telah digunakan pada abad ke-9 M. Pertukangan kayu bagi pembinaan perkapalan berkembang maju di sekitar pelabuhan seperti di Tortosa dan juga industri kulit dan kertas di Samarkand tahun Masihi.
Pada kurun ke M pada zaman kerajaan Umaiyah, orang Islam telah mempelajari membuat kertas yang bermutu tinggi melalui perdagangan dengan orang Cina serta menjadi bahan eksport ke Timur dan Barat. Pada kurun ke M orang Islam telah membuat kertas daripada kapas dan linen yang industri kertas dan penulisan ini mula ditiru di Perancis dan England. Satu lagi perindustrian yang berkembang maju ialah industri tenunan tekstil di sekitar laut Mediterranean Byzantium, Mesir, Sepanyol dan kepulauan Sicily.
Industri tembikar juga mula berkembang sejak kurun ke M hingga ke M. Selain itu, pada zaman Islam tembikar emas Hispono-Morisco sangat masyhur di dunia Eropah. Ahli botani yang masyhur seperti Ibnu al- Hajah dan Ibnu al-Awwam telah melakukan kajian mengenai kualiti tanah kepada 10 kelas mengikut sifat dan jenis tanah untuk pertanian.
Terusan air dibina secara saintifik bukan sahaja untuk pertanian tetapi juga untuk membekalkan air kepada beribu-ribu masjid dan kepada penduduk tempatan. Pada masa itu, orang Islam juga pandai mengawetkan buah-buahan dan juga bijirin seperti anggur, jagung, padi, gandum, zaitun, ceri dan pic yang boleh digunakan sehingga 30 hingga tahun. Kemudian pada abad ke M, Ibn Sarabi telah menulis buku al-Ghafiqi juga mengenai botani di samping buku al- Nabati oleh Abu al-Abbas.
Seorang lagi tokoh ialah Ibnu Baytar M. Beliau ialah pengkaji ilmu tumbuh-tumbuhan yang terbaik dengan membuat kajian yang mendalam melalui pemerhatian dan uji kaji dengan mengembara ke seluruh benua seperti Afrika Utara Semenanjung Arab, Syria dan negeri di pesisir lembah Nil dan Mesopotamia.
Salah seorang tokoh yang telah memberi sumbangan dalam bidang ini pada zaman awal tamadun Islam ialah Ibn Jawa Liqi yang telah menulis buku mengenai perihal pelbagai jenis haiwan tentang, jantina, sifat dan ciri-ciri, sihat dan sakit seekor haiwan Azizan Baharudin, lihat Rajah 3.
Antara tokohnya ialah Ibn Bajah atau Avenpace yang terkenal dengan teori Avenpace mengenai teori daya gerak atau pergerakan. Dari sinilah Galileo, St. Dalam bidang falsafah pula tamadun Islam telah mempelajarinya daripada falsafah Yunani dan Sanskrit pada sekitar kurun ke-7 M dan ke-8 M dan telah mencapai kemuncaknya pada kurun ke M. Bermula dengan falsafah Hellenisme Yunani orang Islam telah mengembangkan asas ilmu falsafah ini melalui penterjemahan buku falsafah ke dalam bahasa Arab.
Ilmu falsafah sangat dipentingkan dalam Islam kerana ia dapat membantu pemikiran logik mengenai manusia, alam dan ketuhanan yang tidak bertentangan dengan wahyu. Al-Kindi M ialah failasuf Islam yang terkemuka kerana telah menulis lebih daripada karya yang antaranya mencakupi buku falsafah. Al-Kindi membahaskan Al-Mahiyah dan realiti segala fizik benda dan metafizik ketuhanan. Al-Farabi M membahaskan jirim dan hubungannya dengan bentuk dan roh. Ibn Masarrah, Ibn Hazm dan Ibnu Tumlus menjelaskan kebenaran itu terletak dalam falsafah serta dapat memadukan antara agama dengan falsafah.
Ibn Tufayl M dengan kitab Hayy ibn Yaqzan mengenai kronologi kehidupan seorang manusia. Ibn Rusyd M atau Averroism dengan aliran pemikiran bahawa dunia ini abadi, jirim dan bentuk, jasad dan roh yang dimuatkan dalam kitabnya Fasl al-Maqal dan Tahafut al-Tahafut.
Dunia Eropah pada masa itu berada dalam zaman kegelapan daripada sumber pengetahuan. Ini kerana pihak gereja melarang penganutnya daripada menuntut ilmu dengan tujuan memudahkan institusi gereja mengawal orang Kristian. Situasi ini berubah apabila berlakunya perang agama atau perang Salib pada abad keM. Pertembungan, pertempuran dan peperangan antara tentera Kristian dengan Islam telah menyedarkan orang Kristian akan kehebatan keilmuan yang dimiliki oleh orang Islam.
Pertemuan ini telah membuat fikiran mereka berminat terhadap intelektual Islam. Kemasukan mereka melalui Sepanyol, Syria, Palestin dan Sicily telah membawa kejayaan dalam bidang keilmuan kerana orang Kristian belajar dengan orang Islam. Penterjemahan buku Arab ke bahasa Latin membolehkan khazanah Islam ini tersebar dan berpindah ke dunia Barat sehingga kurun ke M.
Orang Islam Andalus yang telah menyampaikan keilmuan Islam ke negara Eropah. Buktinya ramai pencinta seni dari Barat mempelajari dan mengkaji hasil seni ilmuwan Islam dan seterusnya menggunakan pengetahuan itu untuk menjadi teras kebangkitan ketamadunan mereka. Kamil al-Baba. Sutejo, Bandung, Indonesia: Mizan. Zulkifli Hassan. Sumbangan intelektual Islam dalam seni.
Penang, Malaysia: Universiti Sains Malaysia. Menjelaskan pembentukan tamadun Melayu; 2. Mengaitkan agama Islam dengan pembentukan tamadun Melayu; 3.
Menyenaraikan ciri-ciri tamadun Melayu; 4. Membuktikan tamadun Malaysia berasaskan kepada tamadun Melayu; dan 5. Memartabatkan sesebuah tamadun bukan satu usaha yang mudah; ia memerlukan kepakaran dan minat yang mendalam. Zaman moden ialah era globalisasi dan ia juga cabaran baru abad ke di mana jurang antara tamadun Islam dan Barat semakin meluas dan tentunya memberi pengaruh serta kesannya terhadap tamadun Melayu.
Orang Islam di Malaysia berteraskan budaya Melayu dan tentunya beragama Islam. Dengan itu tamadun Melayu tidak boleh dipisahkan dengan agama Islam. Tamadun Melayu perlu diteruskan kerana sumbangan besarnya terhadap tamadun manusia sejagat yang akan membantu mengangkat tamadun Islam sedunia.
Menurut Tenas Effendy , istilah Melayu mempunyai maksud yang dalam dan luas. Istilah Melayu juga boleh ditakrifkan berdasarkan kriteria mengikut rumpun bangsa dan bahasanya iaitu Melayu. Bellwood pula menegaskan Melayu merupakan satu masyarakat peribumi atau masyarakat asal rantau ini — rantau atau wilayah kebudayaan yang disebut sebagai Malay Archipelago, Kepulauan Melayu atau Alam Melayu.
Kesatuan Melayu ini hidup aman, damai dan rukun lantaran sifat adaptif, akomodatif dan assimilatif. Kesatuan Melayu begitu mantap dalam kalangan masyarakat Melayu kerana nilai kemelayuan yang dimiliki.
Nilai kemelayuan inilah yang memberi pengertian kehidupan bangsa Melayu dalam membina jati diri bangsa. Tamadun Melayu ialah tamadun menyeluruh yang dibangunkan oleh bangsa Melayu berteraskan bahasa Melayu setelah kedatangan dan penerimaan Islam di seluruh rantau alam Melayu. Pemahaman terhadap tamadun Melayu sebagai satu tamadun bangsa di rantau alam Melayu amat bersandar kepada pemahaman terhadap tamadun Islam. Ini kerana kemunculan tamadun Melayu bertitik tolak daripada penerimaan Islam oleh masyarakat rantau alam Melayu secara keseluruhannya.
Pengajaran akidah Islam oleh para pendakwah Islam di seluruh rantau alam Melayu secara berperingkat-peringkat telah membina asas tamadun Melayu. Islamnya Melayu adalah kerana pengislaman sultan dan pembesar istana berdasarkan ketaatan rakyat terhadap sultan yang memerintah.
Menurut Ismail Hamid , kedatangan Islam ke Nusantara telah membawa perubahan sehingga menjadikan bangsa Melayu sebahagian daripada dunia Islam.
Perubahan tersebut dapat dilihat dari semua aspek kehidupan seperti bidang bahasa, sastera, intelektual, undang-undang, kepercayaan, politik, adat istiadat dan kesenian. Kemudian ia diikuti oleh zaman Meseolitik zaman batu tengah 11, tahun yang lalu, zaman Neolitik zaman batu baru 5, tahun dahulu dan seterusnya dari zaman besi kira-kira 2, tahun yang lalu.
Kronologi terakhirnya ialah zaman kedatangan Islam di Nusantara kira-kira abad ke Masihi. Rajah 4. Kerajaan Melayu awal mempunyai susunan struktur masyarakat yang kompleks dalam bentuk piramid, raja sebagai pemimpin diikuti oleh pembesar istana dan paling bawah rakyat jelata. Pendapat ini mengambil kira bahawa pada satu masa dahulu sebelum 10, tahun dahulu , kawasan Asia Tenggara merupakan satu dataran besar yang merangkumi pulau Sumatera, Semenanjung Tanah Melayu, Pulau Jawa dan juga Pulau Borneo.
Jika kita menerima pendapat tersebut dan menggunakan pentarikhan tapak prasejarah yang terawal di Semenanjung Tanah Melayu iaitu tapak paleolitik, maka didapati bahawa orang Melayu telah wujud di kawasan ini lebih daripada 12, tahun dahulu Ahmad Hakimi, Sungguhpun masyarakat dan kebudayaan Melayu mungkin telah wujud lebih awal di kawasan Asia Tenggara, asas kepada kemunculan tamadun atau perbandaran dan susunan masyarakat kompleks dibentuk dengan penguasaan teknologi pertanian tetap pada zaman Neolitik zaman batu M Ahmad Hakimi, Secara umumnya, zaman Neolitik atau zaman batu baru memperlihatkan perubahan teknologi yang berteraskan kepada penubuhan tempat tinggal tetap atau petempatan sepanjang tahun untuk menjaga tanaman dan pertanian tetap untuk menghasilkan makanan yang mencukupi sepanjang tahun.
Manifestasi tamadun Melayu yang terawal di kawasan Asia Tenggara adalah dalam bentuk kerajaan awal Melayu sekurang-kurangnya 2, tahun dahulu Bellwood, Sebahagian besar daripada kerajaan Melayu awal di kawasan Asia Tenggara lebih tertumpu kepada aktiviti maritim. Pelabuhan yang dirikan oleh mereka terlibat dengan perdagangan jarak jauh. Perdagangan jarak jauh menunjukkan rangkaian perhubungan yang besar dan memerlukan penempatan yang agak lama dan tetap untuk memudahkan pengekalan perhubungan tersebut.
Secara umumnya, perdagangan jarak jauh dikuasai oleh pemimpin sesebuah kerajaan. Sarjana menjangkakan bahawa lokasi Semenanjung Malaysia pada satu masa dahulu begitu penting sekali untuk laluan perdagangan yang melalui perairan Selat Melaka Ahmad Hakimi, Pelabuhan di Semenanjung Malaysia memainkan peranan sebagai tempat berehat yang penting untuk kapal layar untuk meneruskan perjalanan sama ada ke Barat ataupun ke Timur mengikut musim yang bersesuaian.
Pelabuhan sedemikian berkembang untuk membentuk tamadun atau perbandaran Melayu yang awal. Pada waktu yang sama, maklumat dari peninggalan arkeologi yang ditemui di Kuala Selinsing menunjukkan bahawa tamadun ini tidak dipengaruhi oleh kebudayaan Hindu-Buddha. Beberapa artifak yang ditemui di tapak arkeologi ini menunjukkan bahawa penghuninya menggunakan sistem tulisan Pahlavi atau Sanskrit untuk menulis dalam bahasa Melayu Nik Hassan Suhaimi, Pembentukan tamadun Melayu awal ditandai dengan wujudnya bandar, penempatan yang lebih tersusun, pusat keagamaan dan pembinaan monumen besar yang menggunakan batu.
Tamadun awal yang terdapat di kawasan Asia Tenggara selalunya dibentuk oleh orang Melayu. Kebudayaan orang Melayu berjaya menghasilkan tamadun awal di rantau Asia Tenggara kerana teknologi mereka pada waktu itu mampu untuk menguasai laluan perdagangan jarak jauh yang melalui kawasan perairan kerajaan awal Melayu. Kemampuan ini membezakan masyarakat Melayu daripada masyarakat lain di rantau Asia Tenggara, yang selalunya lebih tertumpu ke kawasan pedalaman Asia Tenggara. Selepas kemunculan kerajaan Melayu awal ini, perkembangan seterusnya dalam tamadun masyarakat Melayu adalah dalam bentuk kerajaan Melayu Islam.
Kemunculan kerajaan Melayu Islam adalah penting dalam perkembangan tamadun masyarakat Melayu. Penggabungan antara kebudayaan Melayu dan agama Islam membentuk satu tamadun Melayu yang baru iaitu satu tamadun yang menjadi asas kepada identiti kebudayaan Melayu dan yang menjadi teras kepada pembentukan tamadun Malaysia. Terdapat kesinambungan daripada kerajaan tamadun awal Melayu ke kerajaan Islam Melayu Melaka hingga ke kerajaan Persekutuan Malaysia yang sedia ada.
Sistem penyusunan kerajaan Persekutuan Malaysia ialah hasil daripada kerajaan Melayu Islam yang telah diubahsuai oleh penjajah Inggeris, satu perkembangan yang mengambil masa lebih tahun. Jika kita mengambil kira bahawa kerajaan Melayu Islam tersebut telah berkembang dari kerajaan awal Melayu, perkembangan kerajaan Melayu dari dahulu sehingga ke hari ini telah mengambil masa sekurang-kurangnya 2, tahun.
Pengajaran akidah Islam oleh para pendakwah Islam di seluruh rantau alam Melayu secara bertahap telah membina asas tamadun Melayu. Situasi ini bertambah mantap apabila para pendakwah berjaya menarik minat pemerintah Melayu khususnya golongan istana. Sedikit demi sedikit pemerintah Melayu beralih kepada kepercayaan Islam. Penerimaan ini memberi kesan yang amat besar kepada pembinaan tamadun Melayu sebagai satu tamadun yang menghubung jalin suku kaum Melayu yang pelbagai.
Tamadun Melayu terbina dengan nilai falsafah Islam yang tercerna dalam world view masyarakat Melayu. Setiap gerak, tingkah dan usaha orang Melayu disandarkan kepada falsafah Islam. Oleh itu, akar umbi bagi tamadun Melayu adalah tamadun Islam. Hal ini menjadi kaitan utama kerana Islam telah berjaya merubah kepercayaan, pemikiran, budaya dan tingkah laku masyarakat Melayu di negara dan rantau ini Mohd Taib Osman, Bentang dan bincangkan bersama rakan.
Perkembangan Islam di alam Melayu ini mulanya dibawa oleh orang Arab yang datang ke Tanah Melayu pada abad ke-7 Masihi. Ini dapat dibuktikan melalui catatan tulisan Arab atau Jawi yang dipahat di batu nisan dan batu bersurat.
Selain daripada itu terdapat juga pendapat yang mengatakan Islam masuk ke Tanah Melayu melalui India dan China. Kedatangan Islam ke alam Melayu telah diterima baik oleh orang Melayu kerana faktor ketaatan mereka terhadap sultan, pembesar istana dan tok guru. Kemasukannya juga berlaku secara aman berdasarkan faktor dakwah, geografi, perekonomian, perkahwinan serta faktor politik dan penaklukan.
Coedes menjelaskan bahawa kedatangan Islam ke alam Melayu telah mengubah kepercayaan kehidupan beragama daripada dinamisme, animisme, naturisma, pluralisme Hinduisme dan Buddhisme kepada monoteisme dengan menyembah Tuhan yang Esa. Ia juga turut mengubah pemikiran orang Melayu terhadap unsur religi dan magi.
Kedatangan tamadun Islam mengubah corak pemikiran, akidah dan akhlak masyarakat Melayu melalui sikap hormat- menghormati antara manusia, cara berpakaian, cara berpolitik, kebudayaan dan menitikberatkan soal persamaan taraf. Biarpun Islam telah mengubah kepercayaan dan fahaman keagamaan kepada orang Melayu, namun masyarakat Melayu masih tekal dengan identiti dan entiti kemelayuan dengan mengekalkan nilai dan struktur yang tidak berlawanan seperti lemah lembut, sopan santun dan sebagainya.
Didikan ibu bapa atau keluarga sangat dalam sehingga nilai kemelayuan tidak terhapus dengan kedatangan Islam. Secara kebetulan pula nilai murni orang Melayu selari dengan nilai Islam.
Kesimpulannya, interaksi tamadun Islam dengan tamadun Melayu memberi kesan besar dalam pembangunan tamadun Melayu, terutamanya dari aspek pembangunan insan dan kesannya dapat dilihat sehinggalah hari ini. Tamadun Melayu adalah tamadun yang bersifat sejagat, dibangunkan oleh bangsa Melayu itu sendiri berteraskan bahasa Melayu, berbudaya Melayu dan beragama Islam.
Manakala tamadun Malaysia pula dibentuk berdasarkan unsur Melayu yang dikaitkan dengan keagamaan, keunggulan identiti diri, kesenian dan budaya, nilai politik dan perundangan. Dalam subtopik yang seterusnya, kita akan membincangkan beberapa asas utama yang menjadi tunjang kepada pembentukan tamadun Melayu seperti yang ditunjukkan dalam Rajah 4.
Tanpa kemasukan agama Islam ke alam Melayu sudah tentunya pengaruh dan nilai Hinduisme-Buddhisme akan menjadi anutan kepada masyarakat Melayu. Islam datang membawa perubahan secara drastik dengan menekankan unsur akidah, akliah, persamaan sosial, keadilan dan kemuliaan insan. Which among the following is this martial art?
Since ancient times, this martial art was accorded the status of a respectable sport and enjoyed royal patronage, was one of the sixty-four arts that all could learn, and an entire. Training of this martial art involves Ayurvedic treatments for body and mind and techniques of therapeutic massages. Identify this form of martial art from the following. For rest of the questions and their answers, download the sample papers and its marking scheme from the following links.
Are you worried or stressed? Click here for Expert Advice. Mayank Uttam. Comment 0.
0コメント